Η Ε.Ν.Ε. στο πλαίσιο της χορήγησης των κανονικών αδειών παρελθόντων ετών και της μεταφοράς των υπολοίπων τους, κατόπιν της σύγχυσης που έχει προκληθεί σε όλες τις Υπηρεσίες Υγείας, λόγω της ενδεχόμενης απώλειας τους, απέστειλε σχετικό έγγραφο προς το Υπουργείο Υγείας.
Αξιότιμοι,
Στο πλαίσιο της χορήγησης των κανονικών αδειών παρελθόντων ετών και της μεταφοράς των υπολοίπων τους, κατόπιν της σύγχυσης που έχει προκληθεί σε όλες τις Υπηρεσίες Υγείας, λόγω της ενδεχόμενης απώλειας τους, σας επισημαίνουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 49 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα (Νόμος 3528/2007),
- «Δεκαπέντε (15) ημέρες από την κανονική άδεια χορηγούνται υποχρεωτικά, εφόσον το ζητήσει ο υπάλληλος, από 15 Μαΐου έως 31 Οκτωβρίου. Η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει σε υπηρεσίες οι οποίες έχουν καθοριστεί με απόφαση του οικείου Υπουργού και κατά την περίοδο αυτή βρίσκονται στην αιχμή της λειτουργίας τους ή λειτουργούν σε εικοσιτετράωρη βάση. Όταν με αίτηση του υπαλλήλου ολόκληρη η άδεια χορηγείται εκτός από την περίοδο αυτή, προσαυξάνεται κατά πέντε (5) εργάσιμες ημέρες. Η προσαύξηση αυτή δεν χορηγείται όταν ο υπάλληλος κάνει χρήση της κανονικής του άδειας κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
- Η υπηρεσία, στην οποία ανήκει ο υπάλληλος, χορηγεί υποχρεωτικά σε αυτόν μέσα στο δεύτερο εξάμηνο κάθε έτους την κανονική άδεια που δικαιούται και αν ακόμα δεν την ζητήσει.
- Επιτρέπεται να μην χορηγείται, να περιορίζεται ή να ανακαλείται η κανονική άδεια προκειμένου να αντιμετωπιστούν έκτακτες ανάγκες της υπηρεσίας, μετά όμως από έγκριση του οργάνου που προΐσταται εκείνου το οποίο είναι αρμόδιο για τη χορήγηση της άδειας. Αν τέτοιο όργανο δεν υπάρχει, αποφασίζει το αρμόδιο για τη χορήγηση της άδειας όργανο.
- Η άδεια που δεν χορηγήθηκε κατ’ εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου, χορηγείται υποχρεωτικά το επόμενο έτος».
Όπως προκύπτει εκ των ανωτέρω διατάξεων, το υπόλοιπο ημερών μη χορηγηθείσας κανονικής άδειας μεταφέρεται υποχρεωτικώς το επόμενο έτος. Με άλλα λόγια το επόμενο έτος ο υπάλληλος δικαιούται να λάβει άδεια προσαυξημένη με όσες εργάσιμες ημέρες περιορίσθηκε η άδεια του προηγούμενου έτους.
Η δικαιολογητική βάση της συγκεκριμένης ρύθμισης ανευρίσκεται στην ανάγκη διασφάλισης των στοιχειωδών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και το δικαίωμα λήψεως κανονικής άδειας.
Περαιτέρω, μέσω της διαδικασίας της μεταφοράς του υπολοίπου της μη χορηγηθείσας άδειας, αυξάνεται ο αριθμός των ημερών κανονικής άδειας που δικαιούται ο υπάλληλος για το επόμενο έτος. Για παράδειγμα, εάν ένας υπάλληλος δικαιούται να λάβει κανονική άδεια 25 ημερών για το έτος 2022, ενώ έχει υπόλοιπο μη χορηγηθείσας άδειας δέκα (10) ημερών του έτους 2021, τότε ο συνολικός χρόνος κανονικής άδειας που δικαιούται για το έτος 2022 αγγίζει τις 35 ημέρες.
Εάν, πάλι, κατά το έτος 2022 δεν του χορηγηθούν 35 ημέρες κανονικής άδειας, αλλά λιγότερες, τότε το υπόλοιπο της μη χορηγηθείσας άδειας των 35 ημερών μεταφέρεται στο επόμενο έτος, ήτοι το έτος 2023, προσαυξάνοντας αντίστοιχα τις δικαιούμενες ημέρες κανονικής άδειας του έτους 2023 κ.ο.κ.
Συμπερασματικά, με βάση την παραπάνω συλλογιστική και ενόψει της σαφούς διατύπωσης των επίμαχων διατάξεων του άρθρου 49 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, η μη χορηγηθείσα κανονική άδεια προσαυξάνει πάντα την κανονική άδεια του επόμενου έτους, χωρίς να είναι ποτέ δυνατόν ο υπάλληλος να απωλέσει οριστικά το δικαίωμα για την λήψη της.
Οποιαδήποτε αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή παραβιάζει κατάφωρα το γράμμα και το πνεύμα των προαναφερθεισών ρυθμίσεων του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Στο σημείο, μάλιστα, αυτό, αξίζει να υπενθυμιστεί, ότι το άρθρο 49 του Κώδικα ανήκει στο Κεφάλαιο Ε΄ του Μέρους Γ΄ που τιτλοφορείται «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ». Είναι, δε, προφανές, ότι η απόλαυση δικαιωμάτων που απονέμονται ευθέως εκ του Νόμου δεν μπορεί να αναιρείται από την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων που τα προβλέπουν.
Θα πρέπει, τέλος, να τονιστεί, ότι η δικαιολογητική βάση της θεσμοθέτησης του δικαιώματος λήψης κανονικής άδειας είναι η αναμφισβήτητη ανάγκη σωματικής και πνευματικής ανάπαυσης του υπαλλήλου. Υπ’ αυτήν την έννοια θα πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι η χορήγηση κανονικής άδειας αποβλέπει και στο συμφέρον της Υπηρεσίας και όχι μόνο στο συμφέρον του υπαλλήλου.
Οι ανωτέρω σκέψεις καθίστανται εξαιρετικά επίκαιρες κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο, κατά την διάρκεια της οποίας παρατηρήθηκε το φαινόμενο της αναστολής χορήγησης κανονικών αδειών λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Με άλλα λόγια, εφόσον υπήρξε περιορισμός στην χορήγηση της κανονικής άδειας με πρωτοβουλία της διοίκησης για την κάλυψη έκτακτων αναγκών, ερμηνευτικώς θα πρέπει να γίνει δεκτό, ότι η μη χορηγηθείσα άδεια αναγκαστικώς μεταφέρεται στο επόμενο έτος με βάση την ίδια ακριβώς συλλογιστική που αναπτύσσεται ανωτέρω.
Άπαντα τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται πλήρως και από την γραμματική διατύπωση των διατάξεων του άρθρου 11 του Νόμου 4876/2021, σύμφωνα με τις οποίες «Οι υπόλοιπες ημέρες κανονικής άδειας ετών 2020 και 2021 των υπαλλήλων της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Υγείας και των εποπτευομένων αυτού φορέων, που δεν χορηγήθηκαν λόγω της αναστολής κανονικών αδειών που ίσχυε στο πλαίσιο διαχείρισης της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19, μεταφέρονται και χορηγούνται κατά το έτος 2022».
Σύμφωνα με την οικεία εισηγητική έκθεση, «Η προτεινόμενη διάταξη κρίνεται εξαιρετικά αναγκαία για την τακτοποίηση του υπολοίπου των ημερών της κανονικής άδειας του προσωπικού της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Υγείας και των εποπτευόμενων φορέων την περίοδο διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 των ετών 2020 – 2021, οι οποίες δεν χορηγήθηκαν λόγω αναστολής αυτών».
Με βάση την ανωτέρω διάταξη η μεταφορά του υπολοίπου των αδειών που δεν χορηγήθηκαν λόγω του κορωνοϊού στο προσωπικό των εποπτευόμενων από το Υπουργείο Υγείας φορέων, όπως είναι τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας κλπ, είναι υποχρεωτική.
Τέλος, η προσαύξηση των πέντε (5) επιπλέον ημερών αφορά τις περιπτώσεις μη λήψεως άδειας κατά την χρονική περίοδο από 15 Μαΐου έως 31 Οκτωβρίου.
Ευελπιστούμε στην άμεση διευθέτηση του ζητήματος, αναμένοντας τις δικές σας ενέργειες.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ν.Ε
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Δημήτριος Σκουτέλης Τζαννής Πολυκανδριώτης
