Με αφορμή το υπ’αριθμ. 6 Δελτίο Τύπου του Εθνικού Συμβουλίου Ανάπτυξης Νοσηλευτικής (ΕΣΑΝ) χωρούν οι ακόλουθες σκέψεις.
Δυνάμει του παραπάνω δελτίου πληροφορούμεθα, ότι στη συνεδρίαση της 6ης ολομέλειας του ΕΣΑΝ αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία, να προταθεί η σύσταση ενιαίου κλάδου Νοσηλευτικής, Μαιευτικής και Επισκεπτών Υγείας ΕΣΥ με βάση την εκπαιδευτική βαθμίδα, τον τίτλο σπουδών και τα επαγγελματικά δικαιώματα, που θα περιλαμβάνει τις διακριτές κατηγορίες υπαλλήλων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Η ως άνω πρόταση ομολογουμένως εμπεριέχει μια σημαντική αντίφαση. Ειδικότερα, ενώ κάνει λόγο περί της δημιουργίας ενός ενιαίου κλάδου, εν συνεχεία ομιλεί περί της ύπαρξης δύο διακριτών κατηγοριών εντός του αυτού κλάδου. Και μόνον εκ του στοιχείου τούτου αυτομάτως γίνεται αντιληπτό, ότι ο συγκεκριμένος κλάδος δεν μπορεί να είναι, αλλά και εν τοις πράγμασι δεν θα είναι «ενιαίος», αφού θα περιλαμβάνει υπαλλήλους που θα ανήκουν σε μεταξύ τους διακριτές κατηγορίες.
Γενικότερα θα πρέπει να παρατηρηθεί, ότι η έννοια του κλάδου αναγκαστικώς συνδέεται με υπαλλήλους, που εμφανίζουν μεταξύ τους ταυτόσημα ποιοτικά χαρακτηριστικά, εξ απόψεως τίτλου σπουδών, επαγγελματικών δικαιωμάτων, επαγγελματικού τίτλου και κατηγορίας. Κατά το μέρος τούτο η επίμαχη πρόταση του ΕΣΑΝ φέρεται να προσεγγίζει την έννοια του κλάδου υπό μιαν τουλάχιστον πρωτότυπη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία είναι εφικτή, και λογικώς και νομικώς, ανεκτή η συμμετοχή στον ίδιο κλάδο υπαλλήλων με εντελώς διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ως εκ τούτου εικάζουμε, ότι η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί προϊόν σύγχυσης ή άλλως εσφαλμένης ερμηνευτικής προσέγγισης της έννοιας του κλάδου.
Το πρόβλημα, βέβαια, εντοπίζεται πρωτίστως στη Νοσηλευτική, όπου ως γνωστόν υπάρχουν οι Νοσηλευτές ΠΕ και ΤΕ της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και οι Βοηθοί των Νοσηλευτών ΔΕ της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Οι διαφοροποιήσεις, δε, μεταξύ των δύο ως άνω κατηγοριών νοσηλευτικού προσωπικού είναι τόσο μεγάλες, ώστε οποιαδήποτε πρόταση περί της από κοινού ένταξής τους εις έναν ενιαίο κλάδο είναι τουλάχιστον ανεδαφική.
Η εγγενής αντίφαση της επίμαχης πρότασης διαφαίνεται και από τα κριτήρια που (υποτίθεται ότι) λαμβάνονται υπόψη για τη σύσταση του λεγόμενου ενιαίου κλάδου, ήτοι την εκπαιδευτική βαθμίδα, τον τίτλο σπουδών και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η ορθολογική εφαρμογή των ως άνω κριτηρίων αναδεικνύει με τον πλέον πειστικό τρόπο την αδυναμία σύστασης ενός ενιαίου κλάδου με συμμετοχή υπαλλήλων με ανομοιογενή χαρακτηριστικά τέτοιου βαθμού και έντασης, ώστε να καθίσταται επιβεβλημένη, ακόμα και σύμφωνα με την επίμαχη πρόταση, η δημιουργία δύο διακριτών κατηγοριών εντός του ίδιου και κατά τ’άλλα δήθεν ενιαίου κλάδου.
Τέλος, εντύπωση προκαλεί η αντίδραση του Υπουργού Υγείας κ. Ξανθού, ο οποίος σύμφωνα με το δελτίο τύπου του ΕΣΑΝ φέρεται να χαιρέτισε τη σύσταση του εν λόγω κλάδου, χαρακτηρίζοντας το όλο εγχείρημα ως «αυτονόητη αναγνώριση στο νοσηλευτικό προσωπικό που επί χρόνια στηρίζει υπό αντίξοες συνθήκες το ΕΣΥ». Ευλόγως διερωτώμεθα εν προκειμένω, πώς νοείται η αναγνώριση της προσφοράς των Νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δια της εντάξεώς τους στον ίδιο ενιαίο κλάδο με τους Βοηθούς των Νοσηλευτών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ήτοι σε κλάδο με προσωπικό κατώτερης κατηγορίας και με διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα.
Καθίσταται, λοιπόν, προφανές, ότι το ΕΣΑΝ και ο Υπουργός της Υγείας επιλέγουν μια δική τους αυθεντική προσέγγιση των εννοιών του κλάδου και της αναγνώρισης, η οποία απέχει από την δική μας λογική, αλλά και τα διδάγματα της κοινής πείρας.
Ενόψει τούτων η ΕΝΕ εξακολουθεί να υποστηρίζει την δημιουργία κλάδου Νοσηλευτών ΠΕ και ΤΕ του ΕΣΥ, για την οποία έχει προ πολλού καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση, θεωρώντας ότι είναι η πλέον ρεαλιστική.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ν.Ε
Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Δημήτριος Σκουτέλης Αριστείδης Δάγλας