Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 52 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, «Στις υπαλλήλους οι οποίες κυοφορούν, χορηγείται άδεια μητρότητας με πλήρεις αποδοχές δύο (2) μήνες πριν και τρεις (3) μήνες μετά τον τοκετό. Σε περίπτωση απόκτησης τέκνου πέραν του 3ου, η μετά τον τοκετό άδεια προσαυξάνεται κάθε φορά κατά δύο (2) μήνες. Η άδεια λόγω κυοφορίας χορηγείται ύστερα από βεβαίωση του θεράποντος ιατρού για τον πιθανολογούμενο χρόνο τοκετού.
Όταν ο τοκετός πραγματοποιείται σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν που είχε πιθανολογηθεί αρχικά, η άδεια που είχε χορηγηθεί, παρατείνεται μέχρι την πραγματική ημερομηνία του τοκετού, χωρίς αυτή η παράταση να συνεπάγεται αντίστοιχη μείωση του χρόνου της άδειας που χορηγείται μετά τον τοκετό. Όταν ο τοκετός πραγματοποιηθεί σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθεί, το υπόλοιπο της άδειας χορηγείται μετά τον τοκετό, ώστε να εξασφαλιστεί συνολικός χρόνος άδειας πέντε (5) μηνών».
Όπως προκύπτει από τις παραπάνω διατάξεις, για την χορήγηση της άδειας κυοφορίας απαιτείται απλώς βεβαίωση του θεράποντος ιατρού, ο οποίος δύναται κάλλιστα να είναι και ιδιώτης.
Όσον αφορά την τρίμηνη άδεια που χορηγείται μετά τον τοκετό, ο νομοθέτης δεν προσδιορίζει επακριβώς το απαιτούμενο δικαιολογητικό, ωστόσο είναι προφανές, ότι η προσκόμιση οιουδήποτε πιστοποιητικού γέννησης καλύπτει τις ανάγκες κάθε δημόσιας υπηρεσίας.
Πέραν της τρίμηνης άδειας μετά τον τοκετό, ο γονέας υπάλληλος δικαιούται και εννεάμηνης άδειας ανατροφής, εφόσον δεν κάνει χρήση του μειωμένου ωραρίου, κατ’άρθρον 53 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα.